Poezi

Kur te lexosh kete poezi

Kur te lexosh kete poezi
Dije qe un jam ne vetmi
Qe kur u ndame
Asnjeher nuk u pame
Akoma te dua
Perse vuajtje do ket gjithmone per mua?
Sa te jem gjall ty do te dua

                                                                                         

                                                                                     Shpirt me mungon    

Shpirt me mungon
akoma dhe sot te kujtoj
shpirti im po vajton
se ska pran
dashurin qe kerkon

larg je kete e di
dhe ndoshta me ke
harruar pergjithnji
por un akoma te mendo  

Kur malli te kete marr

Kur malli te kete marr,
une te mos jam aty….
Mbylli syte dhe me thirre
se un do te vij aty.
Kur buzet te jan thare,
dhe puthja te mungon….
Hape dritaren dhe lutju hanes
se puthjen time ajo ta dergon.
Kur ti ndjehesh ne vetmi,
dhe zemra te qan….
Zhytu ne kujtime dhe mua
do te me kesh pran…. !!!!!

Ata sy

Sytë që mi ke ti
Si liqej të kthjellët mali,
Si magnet mua më tërheqin
Shiqimin në ta s’mund ta ndali!
Sikur uji që t’flladitë
Shpirtin që ta freskon,
Ashtu dhe shiqimi yt
Dhembjet mua m’i lehtëson!
Më tërhoqën, më mashtruan

                                                                                    Zemrën ma ngritën peshë,
                                                                                    Asnjëherë dhe askund n’jetë
                                                                                   Sy të tillë nuk kam ndeshë!
                                                                                   Janë të bukur, janë prrallor
                                                                                   Syt të tillë s’ka n’kët vend,
                                                                                  Janë të bukur, janë t’veçantë
                                                                                  Sy që duan me më çmendë

 Dashuri e Pamundur

...Dy pika shiu lagen xhamin e dritares time,
Dy pika loti ndaluan mbi faqet e mia.
...Sonte kjo nate melankolike m'beri te kujtoj ato kujtime,
Kujtimet e bukura qe me dhuroj dashuria..
Pa kuptuar u gjenda mbi fleten e bardhe,
e lapsin ne gishtat e mi.
Largesia nga ti me torturoj a e kupton vall?!
kur duhemi kaq shume pse duhet te jetojme ne vetmi?!!
Zemrohem nganjehere lapsin e perplas mbi tavoline,
tymi i cigares me ben shoqeri.
Tashme mbeta me kujtimet magjike e te trishten vetmi,
Eh-zemra mu djeg kam mall-kam mall per ty...
Me mungon prania jote
dhe perqafimi yt i ngrohte.
ti je per mua Ylli me i bukur i universit te kesaj bote,
Sa te dua Engjelli im e din vetem i madhi Zot..
Edhe pse jetojme ne largesi,
e prane vetes nuk te kam.
Une jetoj per ty,

Shpirt me mungon

Shpirt me mungon
akoma dhe sot te kujtoj
shpirti im po vajton
se ska pran
dashurin qe kerkon

larg je kete e di
dhe ndoshta me ke
harruar pergjithnji
por un akoma te mendoj.
                   

        Mbi detin e qete

Mbi detin e qete lunnduronte nje flete
mbi te ish shkruar “Te dua per jete”
Po se besove,
puth buzet e mia qe te kuptosh se c’eshte dashuria.
Te dua aq sa me do ti mua,
dhe do te dua gjersa te tretem
ne qofte se me ty do te mbetem.